Αυτή η πέτρα του νεκροταφείου δεν είναι μόνο ένα σύμβολο ανείπωτων ιστοριών, αλλά ήταν
και το σκηνικό που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία “Μαρία, η καρδιά της Ρουμανίας” σε
σκηνοθεσία του John Florescu, επιβλέπων παραγωγός Viorel Chesaru (2018).
Η Αγγλίδα βασίλισσα της Ρουμανίας αφηγείται την ιστορία του πώς η Μαρία, εγγονή της
βασίλισσας Βικτωρίας, αγωνίστηκε για την επιβίωση της Ρουμανίας κατά τα ταραγμένα χρόνια
του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Θάμπωσε τους ηγέτες του κόσμου στη Διάσκεψη Ειρήνης στο
Παρίσι το 1918 και κατάφερε να διπλασιάσει το μέγεθος της χώρας της. Η ιστορία της είναι μια
ιστορία πολιτικού θριάμβου και προσωπικής θλίψης. Έγινε νύφη του πρίγκιπα Φερδινάνδου
της Ρουμανίας το 1893, στην αρχή ένιωθε σαν παρείσακτη σε μια μακρινή αυλή. Στον ανελέητο
πόλεμο, η Αγγλίδα βασίλισσα περιορίστηκε να τρώει φασόλια, ενώ περιέθαλπε τον
κατεστραμμένο ρουμανικό στρατό. Ξέρουμε πώς ένιωθε επειδή τα κατέγραψε όλα σε μια
αξιοσημείωτη σειρά ημερολογίων και σημειωματάριων, συμπεριλαμβανομένου ενός ειδυλλίου
με έναν τολμηρό αριστοκράτη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, η Μαρί αφηγείται την ιστορία
της με τα δικά της λόγια.
Κείμενο επιμέλειας:
Η πέτρα του νεκροταφείου, που κάποτε αποτελούσε στήριγμα, φέρει έναν μοναδικό
συμβολισμό που εκτείνεται πέρα από τη φυσική της μορφή. Γίνεται μια γέφυρα μεταξύ της
απτής πραγματικότητας της ιστορίας και του καθηλωτικού κόσμου του κινηματογράφου – μια
μαρτυρία για τη διασύνδεση της αφήγησης, της μνήμης και των διαρκών απηχήσεων του
παρελθόντος.
Στην αντιπαράθεση της παραδοσιακής σημασίας της πέτρας του νεκροταφείου και του νέου
της ρόλου ως κινηματογραφικό τεχνούργημα, βρίσκουμε μια ισχυρή μεταφορά. Συμβολίζει τη
διαρκή φύση των ιστοριών, την επιμονή της μνήμης και τον μετασχηματιστικό αντίκτυπο του
κινηματογράφου στη διαμόρφωση της συλλογικής μας αντίληψης για την ιστορία. Όπως μια
πέτρα στέκεται ως σημείο μνήμης σε ένα νεκροταφείο, έτσι και στον κινηματογράφο
χρησιμεύει ως σύμβολο – ένας οπτικός επιτάφιος που ξεπερνά τον χρόνο, απαθανατίζοντας τις
ιστορίες για τις οποίες μαρτυρά. – Mirona Radu, επιμελήτρια.