Τον Φεβρουάριο του 2013, ένας φίλος προσλήφθηκε από την Media Pro Pictures για να διδάξει
σε έναν ηθοποιό να μιμείται το βιολί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας ταινίας και ζήτησε τη
βοήθειά μου για να του δανείσω το όργανο για τον ρόλο.
Εκείνη την εποχή, είχα τελειώσει τη συνεργασία μου με μια εταιρεία τηλεοπτικών παραγωγών
και ήθελα να επιστρέψω στον τομέα αυτό επαγγελματικά.
Καθώς η διαπραγμάτευση με τους παραγωγούς σχετικά με την προμήθεια για τη χρήση του
βιολιού προσέκρουσε σε ένα πρώτο εμπόδιο, αυτό της υποτιθέμενης έλλειψης
προϋπολογισμού, πρότεινα να γίνω δεκτός ως εθελοντής στο έργο, με αντάλλαγμα αυτό το
δάνειο των σκηνικών.
Προς μεγάλη μου χαρά, η ανταλλαγή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και έτσι, το βιολί έπαιξε τον
μικρό του ρόλο φυσικά ερμηνευμένο από τον Dragos Bucur στην ταινία “Love is a Story”, σε
σκηνοθεσία της Cristina Iacob.
Όπως και ο τίτλος, έτσι ξεκίνησε η σύντομη αλλά έντονη ερωτική μου σχέση με την παραγωγή
ταινιών, και μερικές συνεργασίες, σίγουρα πιο παραγωγικές από την αρχική ανάθεση, με
ανθρώπους των οποίων οι αναμνήσεις είναι αγαπητές στην καρδιά μου: Cristina Iacob, Titi
Radoaie, Radu Vaida Muntean, Andreea de Hillerin, και ιδιαίτερα, ο αείμνηστος Calin Papura.
Κείμενο επιμέλειας:
Το βιολί ήταν φυσικά η πρώτη μου επιλογή. Ως συνθέτης και εκπαιδευμένος μουσικός, δεν
μπορώ παρά να έχω μια περίεργη αλλά και κριτική άποψη για τις κινηματογραφικές σκηνές
που περιλαμβάνουν μουσικά όργανα και τη χρήση τους. Παρακολουθώ τις σωστές θέσεις, τη
μουσική που εκτελείται, τη γενική προσέγγιση τόσο στην ιστορία όσο και στη συγκεκριμένη
χρήση του αντικειμένου. Στην ψηφιακή εποχή μας, ένα μουσικό όργανο σχετίζεται αυστηρά με
τον “αναλογικό” κόσμο, μεταφέροντάς μας έτσι άμεσα σε μια διαφορετική διάσταση, με την
πολιτιστική κληρονομιά γύρω του – υλική και άυλη, να είναι προφανής και αγαπητή. Φέρνοντας
το βιολί στην ανταλλαγή, προσφέρει στον θεατή τη δυνατότητα να κάνει συνδέσεις ήχου,
μυαλού και ψυχής με τις δύο τέχνες – Sabina Ulubeanu, επιμελήτρια.